Work!

Helleu zijn we weer!
Hoe gaat het daar thuis allemaal!? Wij gaan hier wel lekker, want we hebben een baantje gevonden op een bananenfarm!

Even terug in de tijd, waar we gebleven waren. Na het tourtje Fraser Island zijn we nog een nachtje in Noosa gebleven. Noosa vonden we niet zo heel gaaf dus zijn we weer snel verder gegaan. Onderweg ergens me reservebandje laten maken die we de volgende ochtend alweer nodig hadden. Beetje stom om weer te gaan driften, is al enkele keren fout gegaan en nu kost het weer een bandje maargoed! Het was wel weer leuk! Op naar de volgende bestemming, en dat is Agnes Water town of 1770! Het noordelijkste dorpje waar je kan surfen, wanneer je hoger gaat worden de golven gebroken door het great barrière reef. Wat hebben we hier een leuke tijd met veel ellende gehad. We sliepen in de auto op een hostel, zo bespaarden we wat geld en hebben we toch de mogelijkheid tot douchen en koken enz. Na het eerste avondje uit, worden we met wat koppijn en beroerdheid wakker in de tv room. Dju sleutels kwijt wat nu? Eerste dag waren we te lam en rot om daar zorgen over te maken. Tweede dag ben ik maar gaan zoeken, overal gezocht in de regen op straat, café in de bus... Nergens te vinden. Dus maar weer terug gelopen helemaal doorweekt denk je warme douche te hebben werkt die niet... Ellende! Natte kleren weer aan en een filmpje gaan kijken met een warm bakje noodles. Na drie rotte daagjes zonder tandenborstel en schone kleren wilde we toch graag in de auto. Met wat hulp van me criminele vriendjes in het hostel zijn we zonder schade in de auto gekomen. Geloof me die douche met een tandenborstel was heerlijk! Maargoed nog geen sleutel! Dus nog een keer overal gezocht, even bij de politie geweest. Nergens te vinden! Daar zit je dan in een klein dorpje waar nog geen garage is te vinden. Autodealer opgebeld wat ik kon doen maar die noemde een paar leuke bedragen op. Ik denk de mazzel start m wel met een schroevendraaier ofzo. Maar dat gaat ook zo makkelijk niet. Dus beetje research gedaan op internet en in de papieren gekeken van de auto. Toevallig stond op een briefje tussen de autopapieren een keycuttingcode geschreven. Bedrijfje gezocht die deze sleutels kon maken, maar die zit 150 km verderop in een grotere stad. Hoe kom ik daar? Hitchike! Altijd al willen doen. Dus volgende dag vroeg uit de veren, backpack ingepakt met wat voedsel, water, slaapzak en een slaapmatje. Dus daar loop ik dan vol moed. Na een uurtje gelopen te hebben word ik opgepikt door een oud opaatje in een oude jeep. Ik was zo blij, hij brengt me tot de snelweg zodat het wat makkelijker word. Na een half uurtje lopen op de snelweg word ik opgepikt door een bekende. Toevallig moest die daar vlakbij zijn dus ik was er al snel. De sleutel was in twintig minuutjes klaar en koste me 140 dollar. Het was twaalf uur in de middag en ik had een sleutel dat ging sneller dan verwacht. Dus weer 150 kilometer terug. In totaal 4.5 uur gelopen op de terugweg in de brandende zon... Was geen pretje. Wel enkele leuke liftjes gehad. Laatste stuk heb ik 2.5 uur aan een stuk gelopen booh was kapot het begon donker te worden. Gelukkig kwam er een schilder langs die me ergens van herkende. Heel blij dat die me oppikte want 2 kilometer verder rende er een flinke buffel stier geval over straat. Hij zal wel niet veel doen maar er was ook geen boom of iets om in te klimmen dus ik zou wel een beetje schrik gehad hebben. Verder wat kangoeroes gezien onderweg, een schildpad en een slangetje. De schilder bracht me helemaal terug naar me auto omdat het alweer wat donker begon te worden. Kom ik bij me auto is er een raam ingeslagen... Hoe dat nu komt weten we niet, deuren waren open dus als ze iets wilde stelen hadden ze de deur open kunnen doen. Dus ik me sleutel uitproberen want het was maar de vraag of de code wel klopte. Het lukte niet, Ik werd helemaal gek! Dus ik bel dat bedrijf op sleutel doet het niet. Vertelden ze me dat de sleutel misschien al ooit vervangen is en dat ze naar de auto toe moesten komen. Ik zeg wanta kosta? En die noemt een aardig bedragje op, daar kon ik wel twee auto's van kopen. Ik werd helemaal gek en ging naar me maatjes in het hostel. Dean probeert een keertje en de auto start er zat een soort kinderslotje op haha... Dus gelukkig sleutel werkt! Na een weekje daar gezeten te hebben wilde we op zondag toch verder gaan, maar dat ging niet door want ik kreeg weer een lekke band! Er is niets open vanwege Pasen en moeten we wachten tot dinsdag. Dus nog lekker paar daagjes surfen. Tijdens het surfen is de behuizing van me Gopro (camera) gebroken. Dus die was ook naar de klote! iPod heb ik waarschijnlijk bij dat oude mannetje in de jeep laten liggen, dus ook kwijt. En op de laatste dag raak ik nog een rots met surfen en breekt er een vin af. Veel schade en dingen kwijt in een week kwijt... Wel een leuke tijd gehad met de mensen daar!


De volgende bestemming is Airlie Beach! Dit is de plaats waar je naar de White Sundays kunt gaan. Als je hier ooit komt ga dit dan ook zeker doen! Werelds mooiste stranden vind je hier! We hadden een 3 daagse zeilboot trip geboekt, maar we moesten nog een weekje wachten op onze grote vriend joep! Dus veel op stap geweest en aan de lagoon (zwembad) gelegen. Inmiddels hier ook weer een boete gekregen van 220 dollar. Dat word zweten op het vliegveld! Want het is nog maar de vraag of ik de boetes moet betalen of niet. En daar was onze grote vriend Joep! Op naar White Sundays! Hele leuke groep van 20-25? mensen op de boot. Veel lol gehad, veel mooie stranden gezien. Weer had iets beter gemogen zeker bij whitebeach?( prachtig strand). Verder nog wat kunnen snorkelen, en natuurlijk goon drinken nee eeh zuipen was het! Een nachtje op het dek geslapen beetje sterren gekeken. Ja dit was een goed geslaagde trip heel erg van genoten! Na de trip zijn we nog twee nachten in Airlie Beach gebleven. En daarna wilde we toch heel graag gaan werken. In Airlie hebben we Frédéric ontmoet die vertelde ons over bananenfarms en wilde zelf ook gaan werken want die had nog maar 50 dollar. Frédéric had al eens eerder op een bananenfarm gewerkt dus wist wel een beetje van hoe en wat, en waar we moesten zijn. En dat is Tully! Nadat we aangekomen zijn in Tully zijn we naar de stam kroeg gegaan en wat lokale bevolking gevraagd voor werk. Ze vertelden dat je s'morgens om 5 uur voor de post office moest gaan staan. Hier word iedereen opgepikt door busjes die op de bananenfarms werken. Dus 4 uur in de morgen eruit en proberen maar. Tweede buschauffeur gevraagd of we achter hem aan mochten rijden om aan de farmer zelf te vragen of die werk voor ons had. We hebben geluk en mogen meteen aan de gang! De goeie nog aan kleertjes maar dat boeit niet werk is nu belangrijker. Heel blij dat we werk hebben omdat we mensen spreken die het al weken proberen en nog steeds geen werk hebben of van de wanhoop maar weer verder reizen... We zitten hier nu dan al drie weken te werken, eerste week lekker weer maar daarna non stop regen. Door dit weer groeien de bananen iets minder dus hebben we meestal langer weekend! Vorige weekend zijn we naar Cairns geweest om wat te feesten dit was zeker geslaagd. Nu weer back in Tully hier blijf ik volgende week nog een weekje werken en dan ga ik weer verder reizen. Heel veel zin in, wel een beetje zenuwachtig want dan ga ik alleen door! Me grote vriend Jesse zal ik dan ook zeker gaan missen, omdat ik al de hele tijd met hem omga in Australië en veel met hem gelachen en gekloot. Maar dat komt allemaal goed! Ik reis eerst weer door naar Cairns hier wil ik dan me Padi gaan halen voor te duiken. Daarna door naar Daintree, en Cape Tribulation, wat genieten van de natuur en dan richting west australie! Dit gaat een hele lange rit worden van ongeveer 5500 kilometers. Ik hoop dat ik dan begin Juli aankom in Exmouth, zodat ik dan nog net met walvishaaien kan gaan zwemmen. We zien wel hoe het gaat lopen! Foto's komen later vanwege de slechte WiFi hier in het regenachtige Tully.

Groetjes, en tot weer eens! Hajewaa